Nesta ligazón podedes traballar cunha ferramenta interactiva na que é posible comparar as traxectorias dos isotopos do mesmo elemento nun espectrómetro de masas. Xa sabedes que este instrumento aplica un campo magnético sobre os ións que viaxan a determinada velocidade e fórzaos a curvar a súa traxectoria. Este radio de curvatura depende da relación carga/masa do ión, así que pode separar a traxectoria de ións da mesma carga soamente por ter diferente masa. Por iso, trátase dun bo método para determinación de isotopos.
Este vídeo explica como se coñece a abundancia isotópica:
As auroras boreais xorden a consecuecia da emisión de luz polos átomos da atmosfera que son excitados polas partículas cargadas procedentes do vento solar e aceleradas no campo magnético terrestre. Podes buscar información sobre este fenómeno.
O movemento debe ser descrito en función dun Sistema de Referencia. Fíxate como o home do debuxo observa un movemento rectilíneo vertical da pelota, mentres que a traxectoria, ollada por nós, aparece como claramente curvilínea.
Sabemos que todos os corpos na Terra pesan porque a Terra os atrae. Pero tamén sabemos que un obxecto mergullado nun fluído recibe un empuxe do fluído cara arriba, de modo que parece que pesa menos. A diferencia entre o peso do obxecto dentro do fluído e fora é o empuxe do fluído. Confírmao coa axuda desta simulación.
Chamémoslle “P” ao seu peso, que é unha forza dirixida cara abaixo. O Principio de Arquímedes di: “Todo corpo mergullado nun fluido experimenta un pulo cara arriba “E” igual ao peso do fluido desaloxado”.
Cando P>E, o corpo afúndese. Cando P<E o corpo flota.
Como aumenta o pulo cara arriba “E”?: aumentando a densidade do fluido e aumentando o volume do obxecto. Así o peso do fluido desaloxado será maior.
Cambia “P” e “E” na seguinte simulación e fíxate no que sucede:
Explora na seguinte simulación como inflúe a densidade do líquido na flotabilidade dos diversos materiais:
Cando un buque está demasiado cargado, o seu peso “P” pode ser superior ao pulo “E”, e o barco pode afundir. Por iso, márcase a liña de máximo calado nos cascos dos buques, para garantir unha altura de obra morta que sexa segura. Esta marca chámase disco Plimsoll.
Pero a densidade da auga do mar depende da súa salinidade e temperatura. As máis frías e saladas son máis densas. Por iso, estas augas empuxan máis ao buque cara arriba, axudándoo a flotar. Se cargamos moito un barco nunha auga moi fría e despois viaxamos a unha zona máis cálida ou de menor salinidade, a auga empuxará menos ao barco e este pode afundir. Por iso, xunto ao disco Plimsoll aparecen debuxadas outras marcas relativas ás características das augas. A altura destas marcas determínaan os enxeñeiros navais.
Xúpiter posúe un enorme campo magnético, e tamén 
Departamento de Física e Química 